fbpx

Kluczowe ustalenia podczas posiedzenia Zespołu doradczego przy Ministerstwie Infrastruktury

Gospodarka wodno-ściekowa pod lupą Sejmu. ZWRP uczestniczy w ważnej debacie o ochronie środowiska
27 czerwca 2025
 Zespół ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej pozytywnie zaopiniował projekt nowelizacji Kodeksu pracy i Kodeksu postępowania cywilnego
27 czerwca 2025
Gospodarka wodno-ściekowa pod lupą Sejmu. ZWRP uczestniczy w ważnej debacie o ochronie środowiska
27 czerwca 2025
 Zespół ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej pozytywnie zaopiniował projekt nowelizacji Kodeksu pracy i Kodeksu postępowania cywilnego
27 czerwca 2025
Pokaż wszystkie

Kluczowe ustalenia podczas posiedzenia Zespołu doradczego przy Ministerstwie Infrastruktury

18 czerwca w Ministerstwie Infrastruktury odbyło się posiedzenie Zespołu doradczego ds. przygotowania propozycji zmian prawnych w obszarze zarządzania gospodarką wodną. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele resortów, instytucji centralnych oraz reprezentanci środowisk samorządowych – w tym pracownik biura Związku Województw RP.

Posiedzenie otworzył podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, Przemysław Koperski, który przedstawił dotychczasowy dorobek Zespołu i zasygnalizował potrzebę odejścia od dotychczasowego modelu zarządzania opartego na strukturze PGW Wody Polskie. Jak podkreślił, nowa reforma ma stanowić fundament racjonalnego i bardziej zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi w Polsce.

W trakcie posiedzenia zaprezentowano raport z prac Zespołu ds. reformy gospodarki wodnej, który omówiła dyrektor odpowiedzialna za koordynację dokumentu. Zastępca dyrektora Departamentu Gospodarki Wodnej w Ministerstwie Infrastruktury Maciej Thorz  zaprosił uczestników do aktywnego dzielenia się uwagami, podkreślając, że raport ma charakter otwarty i stanowi punkt wyjścia do dalszych prac legislacyjnych.

Przedstawiciele środowiska naukowego zwracali uwagę m.in. na konieczność uwzględnienia Ministerstwa Przemysłu w strukturze zarządzania – ze względu na wpływ przemysłu ciężkiego na jakość wód. Pojawiły się również postulaty stworzenia krajowej strategii bezpieczeństwa dostaw wody, a także map ryzyka analogicznych do map powodziowych.

Z kolei strona samorządowa domagała się jasnego określenia roli jednostek samorządu terytorialnego w nowym systemie – zarówno w kontekście kompetencji, jak i źródeł finansowania. Podnoszono także problem braku jednoznacznych zapisów dotyczących zadań związanych z melioracją, taryfowaniem oraz utrzymaniem infrastruktury wodnej. Przedstawiciele strony samorządowej oczekują większego udziału w procesach decyzyjnych oraz zachowania maksymalnego poziomu wpływów z taryf, z myślą o skuteczniejszym finansowaniu lokalnych zadań.

Wśród kluczowych propozycji zawartych w raporcie znalazły się:

  • Oddzielenie warstwy administracyjnej od inwestycyjnej i zarządczej w gospodarce wodnej.

  • Utworzenie dwóch głównych zarządów dorzeczy – Wisły i Odry – odpowiadających za operacyjne zarządzanie zasobami wodnymi.

  • Powołanie Krajowej Administracji Wodnej, wzorowanej na Krajowej Administracji Skarbowej, która miałaby stać się centralnym organem odpowiedzialnym za koordynację działań administracyjnych.

  • Stworzenie Funduszu Wodnego, mającego wspierać finansowanie projektów strategicznych oraz wzmocnić samorządy w realizacji nowych zadań.

Jak zaznaczył Zastępca dyrektora Departamentu Gospodarki Wodnej w Ministerstwie Infrastruktury, kwestie taryfowe zostaną ujęte w osobnej ustawie, która jest już na etapie projektowym. Podsekretarz Stanu w MI Przemysław Koperski zapowiedział także powołanie zespołu eksperckiego, który będzie odpowiedzialny za przygotowanie szczegółowych założeń do projektu ustawy. Pojawiła się również deklaracja wprowadzenia punktowych zmian legislacyjnych w tych obszarach, które nie budzą kontrowersji.

Posiedzenie zakończyło się podkreśleniem, że raport ma charakter kompromisowy i nie zamyka drogi do dalszych merytorycznych korekt. W opinii uczestników dokument stanowi solidny fundament pod budowę nowoczesnego systemu zarządzania gospodarką wodną w Polsce – systemu opartego na jasnym podziale kompetencji, lepszej koordynacji między poziomami administracji i silniejszym wsparciu dla regionów narażonych na skutki suszy, powodzi i innych zjawisk ekstremalnych.