Czterdzieści lat temu, na terenie ówczesnego Białostockiego Muzeum Wsi, postawiono pierwszy zabytkowy budynek – kuźnię z Gródka. Dziś w PMKL możemy zobaczyć blisko sześćdziesiąt obiektów architektury drewnianej małej i dużej, które opowiadają historię podlaskiej wsi.

Skansen stale się rozbudowuje i rozszerza ofertę dla odwiedzających. Nowym obiektem jest „Makówka”, chałupa ze wsi o tej samej nazwie – kryty strzechą dom rodziny Pogorzelskich z końca XIX wieku.

– Teraz trwają w niej jeszcze prace wykończeniowe. Wiosną będzie gotowa dla odwiedzających – poinformowała kustosz Urszula Szymak-Waśkiewicz.

Dom stoi w sektorze południowo-wschodniej Białostocczyzny razem z budynkami z Czyż. Odtworzone zostały w nim już podłogi z gliny i postawiony został piec. Niedługo pojawi się także tu kolorowy, bogato zdobiony budynek z Plutycz.

Muzeum podzielone jest na sektory: leśny, Sokólszczyzny z dwoma budynkami wnętrz i budynkami gospodarskimi, dworski z obiektami związanymi z drobnoszlacheckim osadnictwem pogranicza podlasko-mazowieckiego oraz sektor południowo-wschodniej Białostocczyzny.

Jedną z piękniejszych w Podlaskim Muzeum Kultury Ludowej jest chałupa z pachnącej w nazwie wsi Tymianki-Bucie. Powstała ona na przełomie XIX i XX wieku, a w jej wnętrzu można obejrzeć wystawę o życiu szlachty zagrodowej pogranicza podlasko-mazowieckiego.

Perełką skansenu z kolei jest, należący do rodzin Roszkowskich i Tomaszewskich, dwór z Bobry Wielkiej, który przyjechał tu w latach 90. Ten największy w PMKL obiekt przepełniony jest historią wielu szanowanych osób z epoki końca XIX i początku XX wieku. Byli to m.in. Eliza Orzeszkowa, Jan Bułhak, Wanda Miłaszewska, Jan Stanisławski. Historia samego budynku jest o wiele starsza i znacznie bogatsza. Wnętrza inspirowane są latami dwudziestymi i trzydziestymi XX wieku.

Nową przestrzenią w skansenie jest ogrodowa alejka przed dworem z Bobry Wielkiej, która nawiązuje do założenia parkowego z tamtych czasów. Inspiracją do jej odtworzenia były zdjęcia Jana Bułhaka, który przebywał w dworze i często go fotografował. Zasadzono na niej tawuły i róże, a ścieżka prowadzi do alei lipowej.

Jednym z ostatnich, cennych eksponatów, jest dziewiętnastowieczna tkanina, która wędrowała z kolejnymi właścicielami po świecie, by trafić do Podlaskiego Muzeum Kultury Ludowej i stać się jedną z najstarszych w zbiorach. Została wykonana w 1888 roku w pracowni braci Szymona i Leonarda Namietkiewiczów. Ich tkaniny wyróżniają się kasetonowym i szachownicowym układem motywów geometrycznych – palmet, rozet rombów, gwiazd i roślinnych – asymetrycznych gałązek, drzewek.

Skansen to nie tylko budynki z podlaskich wsi. To także wyposażenie wnętrz, stare rzemiosło, sztuka ludowa, obrzędowość oraz rolnictwo, które nieodzownie z podlaską wsią jest związane. Dodatkowo organizowane są tu różnego rodzaju warsztaty oraz festyny, na które licznie przybywają goście, bo podlaska wieś gościnnością stoi.

Wejście do muzeum jest możliwe przez cały rok, od poniedziałku do niedzieli. Godziny otwarcia wystaw są zróżnicowane w zależności od sezonu, dlatego warto odwiedzić stronę skansenu, by mieć aktualne informacje. Poniedziałek jest dniem bezpłatnego wstępu na ekspozycje stałe. Bilety można kupić w kasie znajdującej się przy wejściu na teren PMKL.

podlaskie.eu